prof. Luc De Vos

Voortaan stellen we u in elke aflevering van onze periodiek een B.B. (Bekende Bierbekenaar)
voor. Luc de Vos, militair expert en hoogleraar bekend voor zijn commentaren over de
internationale politieke toestand op radio en TV, bijt de spits af.

Professor, u bent geen geboren Bierbekenaar?

Ik ben eigenlijk afkomstig uit Oostende, maar heb al vroeg gekozen voor een militaire carrière. Indertijd kwam je dan bijna onvermijdelijk in Duitsland terecht, waar ik al snel een leidinggevende functie kreeg in een eenheid kortbij de toenmalige grens met de DDR. Daar heb ik geleerd om een operationele verantwoordelijkheid te dragen, en om te gaan met mensen uit alle lagen van de bevolking. Je leert dan vooral je helder uit te drukken, en dat is me mijn ganse loopbaan van pas gekomen.

Maar op een bepaald ogenblik loopt zo’n aanstelling ten einde. Je moet dan op zoek naar een nieuwe woonplaats, en het Leuvense is dan een goede keuze want centraal gelegen. Mijn vrouw koos heel bewust voor een landelijke omgeving, en zo zijn we dan eerder toevallig
hier beland. Bouwgrond was toen nog betaalbaar, hier zelfs meer dan in de rest van het Leuvense. En zo wonen we hier al sinds het begin van de zeventiger jaren.

Is dan uw academische carrière begonnen?

Ja, ik ben toen voor rekening van het leger geschiedenis aan de KULeuven gaan studeren, hetgeen uitliep op een doctoraat aan de Faculteit Letteren en Wijsbegeerte. Zo
ben ik dan les gaan geven, eerst aan de Koninklijke Militaire School in Brussel, en daarna hier aan de universiteit. Ik ben trouwens toen in contact gekomen met Bart de Wever: hij voerde onder mijn leiding een onderzoek uit naar de publicatie van diplomatieke legerdocumenten
in de periode 1944-1960. Een verstandig man, die me toen al opviel door zijn integriteit en zijn plichtsbewustheid. Maar versta me goed: ik ben politiek neutraal, in mijn functie kan ik me niet permitteren kleur te kiezen.

En hoe heeft de pers u dan gevonden?

Ik ben altijd een schrijver geweest. Zo heb ik 39 boeken op mijn naam staan, en dan word je al snel beschouwd als iemand die iets te vertellen heeft. Mijn eerste interview met de toenmalige BRT radio dateert van 1983, toen prins Karel stierf. Sindsdien sta ik blijkbaar in het adresboekje van elke journalist die de wereldpolitiek volgt. Vooral tijdens de Golfoorlog in het begin van de jaren 90 ben ik erg veel moeten opdraven, zowel in de
Vlaamse als in de Franstalige media. Natuurlijk volg ik de actualiteit van kortbij op, de evoluties in de Arabische wereld boeien me erg; mijn recentste publiek optreden
was dan ook een debat op RTL over de dood van Osama bin Laden.

U heeft een mooie collectie Afrikaanse kunst.

Ja, ik heb altijd heel veel moeten reizen, onder meer in zwart Afrika wegens de banden die ons land er nog steeds onderhoudt op het vlak van militaire opleidingen. Je ziet dan heel wat, en ik heb in mijn loopbaan erg veel hooggeplaatste en boeiende mensen ontmoet.
Maar ik ben stilaan toe aan een afronding: volgend jaar ga ik op emeritaat. Ik neem me wel
voor om wat actiever te worden in Bierbeek: mijn drukke beroepsbezigheden hebben dat tot nog toe belet. Alvast zingt mijn vrouw Williane al geruime tijd in het kerkkoor. En we zijn alleszins van plan om hier in het groen te blijven wonen.

Professor, dank u wel voor dit gesprek.